Дүниеге келгені: 1910 ж. желтоқсанның 27
Телікөл мекені, қазіргі Қызылорда облысы, Сырдария ауданы
Қайтыс болғаны: 1995 ж. маусымның 9
Ұлты: қазақ

Мансабы: қазақ өдебиеті сыншысы, жазушы, ғалым. Филология ғылымының докторы (1963), профессор (1965), Қаз. КСР-і ҒА- ның корреспондент мүшесі (1967), академигі (1975). Қаз. КСР-інің еңбек сіңірген гылым қайраткері (1974)

Мұхаметжан Қожаcбайұлы Қаратаев (1910 ж. т.) — әдебиет зерттеушісі, сыншы-ғалым, Қазақстан Республикасы ҮҒА-ның академигі, Қазақстан Республикасының еңбек сіңірген ғылым қайраткері. Қаратаев Абай шығармаларын 30-жылдардан зерттей бастады. «Пушкин мен Абай» («Қазақ әдебиеті», 1937, 16 — ақпан), «Пушкин қазақ әдебиетінде» («Әдебиет майданы», 1957, № 2), «Жүз жылдан кейінгі Пушкин» («Әдебиет майданы», 1936, № 11–12) деген мақалаларында.......

Үлкенге керсең қалды да,
Ас құйылды тегешке.
Үлкен билер қалды да,
Құлдар кірді кеңеске.
Кеңескенде, не десті,
Тырнадай мойнын....

Жарапазан айта келдім, сіз байларға,
Кім кетіп, кім жетпеген бұл айларға?!
Кірерсіз сегіз бейіш сарайларға
Мұхаммед үмбетіне шақыр рамазан!
Бір келген он екі айда шақыр рамазан,
Қылыңыз рамазанда жанды құрбан!
Үш айда енді бізге қалам, Құран,
Мұхаммед үмбетіне шақыр рамазан!
Бес парыз мұсылманға минат болған,
Ораза, намаз, зекет....

Ақылдан ойға сыр тарап,
Үмiттiң шамы жанған күн,
Жар есiркеп берi қарап,
Нұрына жүрек қанған күн.
Ескi иманды отқа өртеп,
Асыл иман алған....

Ажал, маған арақ берсең,
Кейімей мас болып өлсем,
Қияметте түрегелсем,
Айықпай куанып жүрсем.

Сұрау мастан алынбаса,
Күнәм кірге....