Қар еріді,
жылғалардан су ақты,
бұлбұл сайрап.....

Мамыр ойлар адасып далаға ұшқан,
өң мен түсте рухым сан алысқан.
Қара жерге тірелді.....

Сай-саланы,
Аймалады,
Жоталардан жел есті.
Көк қарағай.
Көп баладай,
Күбір-күбір.......

Өкпелеме.Жылама,көкем,ертең,
Гүлге орайды көркіңді көктем ерке.
Құсым ең қиялымда көп көретін
Түсірген сені кімдер көктен ерте.

Тығылса деп алқызыл ұртыңа үміт,
Бір күні әлей,ай да аппақ,бір күні ұлы.
(Білем саған дәл мендей ынтық ымырт)
Ғалам кезген күлкіңнен.....

Бақыт пен арманнан қол үзбеген қыз,
Сұлулықтың шырайын жүзге кіргіз.
Тағы да көктеміңді қарсы алдың ба,
Өмірден Төлегенін іздеген қыз.
Жыр деген жүрекке сыр қосатын үн,
Бермей жүр ме жанға арман аса тыным.
Қозы Көрпеш жолықсын бұл көктемде,
Қыз жүректің құлыбын.....

Жауыны жауып, жасылы
Жарқылдайды - жаз кепті.
Өкіреді өзен тасуы,
Қаңқылдайды - қаз кепті.
Ширады шымайт, шаң шықты
Кұрғады құмайт.....

Жүрегіме жыр құйып көктен сарнап,
Мынау – менің құстарым жеткен самғап.
Қара жердің қайғысын сейілтеді,
Қанатынан күміс нұр көктем саулап.

Соғады әлсіз жібектей жел жұмсарып,
Жұпар еміп жібиді бел бусанып.
Сағыныштың тамшысын....

Етек-жеңі жиылмай,
Жатып алды кыс мынау.
Көңіл күй де – бұйырмай,
Қоңыр күйге түстім-ау.

Қытымыр қыс тұр әлі,
Кірпігіне мұз....

Есте қалар бұл көктем несіменен,
Бар мұңымды келеді кешіп ӨЛЕҢ!.
Сол жағында кеудемнің бір уыс ет,
Тулайды кеп үміт қып несібеден.

Жалғызсырап жабықса жетім желік,
Жүдетеді ауыр ой етімді еміп.
Күдік, Үміт санамда теңеліпті,
Көктемдегі күн мен...

Көктем келіп, жадырап көңіл шаттанды,
Сыпырып тастап қыстайғы жатқан қатпарды.
Оянып сезімі табиғат атты ананың
Қуаныш нұрын аямай төге бастады.

Сылқ-сылқ күліп жылғалардан су ақты,
Бәрі де артта, кешегі боран, қыс қатты.
Оралып ойға ұшқыр сезім қиялы
Аралап қайтқым келіп тұр....