Бір ыстық леп аспанда да,
Таста да.
Көлеңке де болмай қалды баспана.
Күн батарда алай-дүлей құбылды
Күнұзаққа күйіп тұрған астана.
Не болғанын үлгермедік біз ұғып. .....

Жауынгерміз біз айбынды,
Қаһарымыз қар бораған.
Ұлы дүбір майдан туды,
Дабылдата соқ барабан!
Бойды билеп, намыс қайнап,
Кеудемізде кек тулаған. .....

Өзімше бір мақтанып,
Хат жазғанмын ағама.
«Аға, қазір хат танып.....

Қар жауып тұр қалада баяғыдай,
Адамдарды бақытты ет, ая, құдай."-
Туған жерге аспаннан суық гүлдер
Түсіп жатыр қанатын жая құлай.
Қай кезде де қазақтың даласы кең,
Біреу — бақыт, біреулер — жарасына ем,
Іздей ме екен, адамдар бара жатыр
Аппақ-аппақ қарлардың арасымен.......

Жайқалады көк майса
Шөлі қанса жаңбырға.
Сталин бір сөз айтса
Күш құяды Жамбылға.
Көсемімнің бұйрығы
Кетті қыйыр ауылға,....

Ызғарлы қыстың желінен,
Ауыздан шыққан лебіммен
Жырымды күйлі пернеден
Немерем, балам, шөберем
Тағы да бір тыңдасын.
Ерлеріне майданның
Түйінін шешіп толғаудың
Шешіне Жамбыл жырласын.....

Асқар таудай еліме
Байтақ жатқан жеріме
Шапты фашист дегенде:
Ашуменен аралас
Қыр да келді көмейге,
Қаһар қаулап денемде!
Көз жібердім мен де елге:
Сонда елімнің түрінен
Тастай болып түйілген —
Қаһармандық аңғардым,
Жау сазайын бергенге!
Жау тиді деп саспастан,
Аяқтарын нық басқан
Айбатынан көресің....

Жамбыл деген жай атым,
Халық менің шын атым —
Жал, құйрығым, қанатым.
Социализм Отаным,
Қалаған бақыт мұрасын. .....

Жау жеңді, берік қамады,
Кісендемін - тұтқынмын!
Тамшылап қаным ағады,
Сарғайтасың етпей, күн!
Еш дыбыс жоқ, қара түн,
Жұлдыздар әлсіз сәулесін ....

Дамыл көрмей ерте-кеш,
Жұрттың қамын көп жедiң.
Байладың белдi, салып күш,
Тыныштық жүзiн көрмедiң. ....