Жан-жағыма қараймын,
Жалғызбын мен, жалғызбын.
Серігі бар талайдың,
Бар сүйгені әркімнің.
Жан жабырқау қиналам,
Қызғанам, жаным, өзгеден,
Бар бір кісім қимаған,
Алыста сол сүйгенім......

Өзенімен, қаласымен Безенген күз.
Кеш еді, келе жатық өзенге біз.
Қайтуға өзенді өрлеп, арал көріп,
М...сыз шығалық деп, кезенгенбіз.
Осы күн — жүрек дүрсіл қаққан күні,
Ертістің езу тартып аққан күні.
Суда — сәуле, көкте - шапақ, жерде — электр,
Ертісте күн қуанып, батқан күні......

Мен қосылдым өзіңе,
Зарығып, сүйіп неше жыл.
Тоғыз жүз отыз екінші,
Жаңа өмірге кірген жыл.
Жаңа деген жас емес,
Жаңарған шын көңілім бұл.
Мен бір жүрген жан едім,
Жаным — ауру, көңілім — құл.
Жалғыз сен деп тіректі,
Саған жарып жүректі.
Бір қуанған уақытым бұл......

Шырқа, шырқа, көкке өрле,
Қыран «Қызыл сұңқарым!»
Қуанамын бәйгеңе,
Тарпаң «Асау тұлпарым!»
Жас күніңмен жайсаң тай
Ұлы дуда жарыстың.
«Тар жолдарда» тайсалмай,
Жау қолында алыстың.
Жауға туды тулатып,
«Асығып тез аттандың»......

Ұшқыр жыр,
Құстай ұмтыл,
Қанатын қақ!
Қақ, заула,
Шық аспанға,
Талпынып бақ!
Шықты жаз,
Бауырың жаз,
Ескек жырым!
Желдей ес,
Әлі де қыс
Мұз мұхит жақ.
Борап кар,
Тұрған шығар
Қыс жылынбай.....

Отырмын көп ішінде мен де тыңдап,
Көңілім қырға шауып, ойға құлдап,
Музыка Ұлы Отанның күйін тартып,
Шешендер жұрт жігерін жатты шыңдап.
Сайрандап жауды алған ел шебін бұзып,
Думандап тойдай тобын, дүкен қызып,
Картасын қара жердің қайта жасап .....

Улы өмірімді,
Сұр көңілімді
Талақ еттім, тастадым.
Нұрлы өмірге,
Гүл көңілге
Енді шыға бастадым.
Таңдап сүйіп,
Кеп жыл күйіп,
Бақ есігін ашқаным.
«Өмір қызық»
Деген сөзді .....

Кап тауы - Кавказ тауы ертедегі
Жын қайнап, дәу мекендеп, ұшқан пері.
Сықылды Сайфіл Мәлік, Хасен, Мәлік
Ерлері ертегінің жүрген жері.
Қойқаптың емес пе еді жолы қиын.....

Мен шындап сүйгем жүрегімнен,
Күшейіп күндегі дерт күндегімнен.
Қарағам қабағыңа көңілің үшін,
Сыйлағам, қадіріңді біле білгем.
Мен сені сүйгендіктен жүрегімнен,
Сыйлаумен сырымды айтпай жүре білгем.
Шыдауға бұдан артық дәрменім жоқ,
Жүдедім күнде меңдеп, күндегімнен. .....

Сені күткен көп заман,
«Ал аймала, мә, төсім.
Мә, мойыным, тамағым,
Сүйемісің, не етесін?
Аяңқырап аймала,
Қан шығарып кетерсін...»
Дегенге бір келсеңші,
Өйткені мен өлдім-ғой.
Апырым-ай, тас екенсің.....