Дүние – Көш,
Бірі – кеткен,
Бірі – келіп,
Заман да кеп алмасты күңіреніп.
Сен – кеттің.
Қалды артыңда Қарқаралы,
Орның ойсырап тұр,
Үңірейіп...

Уақыт та ала-құйын ағын еді,
Бара ма көмескі боп.....