«Терезеге қараймын,
Қарындашты жалаймын.
Келтірем деп өлшеуге,
Сөздерді іштен санаймын.
Басқаға мойын бұрмаймын,
Бітірмей жазып, тұрмаймын.
He керек, жұрт сезбейді,-
Ақырын Феттен ұрлаймын».

Жаным саған сыңар дер ем бір бөлмей,
Тағдыр бізді сырлас қылған білгендей:
Мені ешкімнің түсінгісі келмейді,
Сені де ешкім түсіне....

Өлеңіңнен Рухқа нәр табатын
Алты алашқа әуелден тәнті-ақ атың.
XV ғасырдан керуен бастап,
Жақсы болды-ау келгенің, Жәркен ақын!
Замандардан жан беріп, жан алатын
Айта отыршы бабалар аманатын.
Қайта тіктеп жатырмыз.......