Қайрат Ноғайбайұлы Рысқұлбеков (13 наурыз 1966, Мойынқұм ауданы Бірлік ауылы – 21 мамыр 1988, Семей қаласы) – 1986 жылғы Желтоқсан көтерілісінің қаһарманы.

70 жасар ерлі-зайыпты сотқа ажырасу жөнінде өтініш білдірді. Жасы ұлғайып қалған отағасы үндемей мұңайып тұр. Апаның да жанарынан көп жылағаны байқалады. Бұл істен шаршап шалдыққаны айдан анық.
Сот өкілі бірінші боп апаға сөз берді:
– Апа, неліктен ажырасқыңыз келеді? Себебін айта аласыз ба?
Апа орамалының ұшымен аққан жасын сүртіп тұрып:
– Мына кісі 40 жыл бойы мені қинап өтті – бұдан артық шыдар алар емеспін.
Сот залында бір сәтке үнсіздік орнады. Елу жылдық отаудың шаңырағы неге шайқалды екен? Апа не.....

Қиыр да - шиыр,
Жүрістің шағы,
Тек жүріс деп те, айтпаймын.
Жүрекке жақын шығыстың сазы,
Хафиздан өлең жаттаймын.

Мереке десем,-
Күнімнің сәні,
Алданыш одан.....

Кең маңдайлы жазық бет қазақ қызы
Саған жетпес жаным-ау қыздың мыңы.
Ғашық еттің көркіңмен мені баурап,
Қылықтысың неткен жан адам гүлі.

Күндей жарқын жүзіңіз төккен нұрын,
Өзіңменен сезгендеймін өмір құнын.
Мінезің жайма шуақ.....

Махаббат - алаулаған ыстық от,
Жайлап жанып, әрмен қарай шарықтап,
Үрлегенмен өшпейтұғын - ғажап от!
Махаббат - күн,
Көктен жерге нұрын шашатын,
Махаббат - ән,
Жүрекке терең.....