Қар жауар күн-түн оның қабағынан,
Жалбырар байтабасы балағынан.
Көк шұнақ лағы өлсе көгенінен,
Ойлайды азаяр деп....

Мырзатай өлерінде налып өлді,
Қылышын қия жауға салып өлді.
Өлсе де Мырзатайдың арманы жоқ,
Жастығын өлерінде алып өлді.
Мырзатай өлерінде өрлеп өлді.
Қылышын ит дұшпанға.....

Кешегі гүл – бүгінгі мұң,
Көңіл гүлдей қурап қапты.
Ауасында бүгінгінің,
Жауабы жоқ сұрақ қапты.

Саған гүлді тарту еттім,
Сұрағам жоқ мұңды бірақ.
Ай қарайды жарты.....

Сен де мені сағынарсың,
Ашса қауыз гүл бақта.
Іздеп мені сабыларсың,
Мен жүрмейтін бір жақта.

Бұлттан бейнем түзілгенде,
Мені аңсарсың.....

Жасыл бояу шашырап тұр дәл бүгін,
Сенімсіздеу ұсынып тұр тал бүрін.
Әр бүршіктің дірілінен сеземін
Таң нұрының қалдығын,
жапырақтар тағдырын.

Аша ма екен өмір маған бар сырын,
Келер күннен дәметеді.....

Өлу деген - ең жеңіл жол,
Өмір сүру қиын бірақ.
Болғың келсе, ертегім бол,
Ажал болу қиындырақ!

Өлгім келсе, жаным шығар,
Жан шығару.....

Мен сені Тәңірден сұрадым, мама,
Осы арудың құрсағына бітемін деп.
Мен сен үшін талай жыладым, мама,
Ақынның анасы боп өтеді деп.

Мен сені жұбата алмаймын, мама,
Арайлы бір таңың атады деп.
Мен бұл өмірді ұната.....

Саған бәрін айтар едім,
Сөз таба алмай қиналам.
Үмітсіздік – шайтан еді,
Арманыма сыймаған.

Саған бәрін білдірер ем,
Бүлдірем деп.....

Менің жұмық көздеріммен бір кісі
Жылап отыр...
Сондай оның күлкісі.
Жұлдыздардан тәспі тартар түн бойы,
Иығынан пыр-пыр етіп пір-құсы.
Тілеулеске көкте тұрған Айды алып.
Көлеңкелі көңіліне қайғы алып,
Кірпігімнен тамшылаған.....

Аппақ рояль. Аппақ төсек.
Райхан гүлдер жұпары.
Ақ төсекте ару жатыр, басылмаған құмары.
Ақ бөлмеде ақ парақтар шашылған,
Әр парақта сенің бейнең-сыңарын...

Қызыл шарап. Шылым демі. Әуен-жыр.
Терезеден сығалаған әлем тұр.
Қарашықтан шашыраған.....