Стихи про город Алматы на русском и на казахском языке
Стихи про Алматы на казахском языке
Ақын біткен үзілдіре жырлаған
өрлі қалам, нәрлі қалам, нұр қалам.
Бүлкілдейді бұлбұл көмей бұлағың,
аспаныңда, тастарың да тұнған ән.
Асыл қалам, жасыл қалам, асқағым,
көңіл сенен ажырамас қас-қағым.
Бала жастан бауырыма басқаным -
Басарығың, Көкбазарың, Тастағың.
Жерұйығы,
жұмағына балап ұл
бас қалам деп бағаланды дара бір.
Ақордасы, Бақордасы қазақтың
Абай тұрған,
Жамбыл туған қала бұл!
Атынды да әлем танып, ел білген,
сен дегенде көңіл өсіп, жел кірген.
Өнегем деп, дөдегем деп қашанғы,
қала біткен бір әзіңе телмірген.
Жұмбақ
қалам, қымбат қалам - Алматым,
саған қарап сұқтанбаған
бар ма түн.
Сазынды да, назынды да көп тындап,
Жүрегімде жазылды да қалды атың ...
Сәкен Иманасов
* * * * * * * * *
Алматыда түсімде
Жүр екенмін Алматымда түсімде,
Жанды жапырақ, жарқын гүлдер ішінде.
Жүрмін кезіп көшелерін өңімдей,
Сағыныппын, көргім келед ерінбей.
Ақ теректер сапқа әдейі тұрғандай,
Емендер де мүлгіп қапты ырғалмай.
Шуын есітем су жүгірген арықтың,
Сылдырына, сыр - мұңына қанықпын.
Бұлт мұнардан сел шайғандай аршылып,
Ақ сүңгідей көк аспанға шаншылып.
Алатау тұр Жамбылындай жалғанның,
Бейнесіндей биіктегі арманның.
Келем - келем, жүріп келем ерінбей,
Бәрі таныс, түсім емес, өңімдей.
Ән салады оқып кайтқан балалар,
Қарсы алады қалқаштарын аналар.
Жайлауындай көшпелі елдің кешегі,
Жайылады кейде сиыр көшеде.
Ақ тауықты кәнден қуып барады,
Қызыл әтеш әрең, демін алады...
IІ
Күн де батты, келем әлі тынбастан,
Бөгелместен, бір кідіріп тұрмастан.
Бойлап көше шамдар маздап жағылды,
Қақпалар да ұзақ түнге жабылды.
Біздің достар бастады өлең, жырларын,
Ұрпақтарға арнап шабыт сырларын.
Күн шыққанша олар тыным алмайды,
Ырғақтарды, ұйқастарды шарлайды.
Қақсам екен қайсысының есігін?
Ренжімес сұраған соң кешірім,
Деп ойымда көңілдене келемін,
Еске түсіп ескірген кей өлеңім.
О, ғажайып!
Не сұмдыққа ұрындым!
Келген еді енді ғана бұрылғым.
Шап берді кеп екі қара кенеттен,
Байқай қалдым қанжар жүзін дір еткен!
Солады деп мұндайды кім ойлапты?
Дәл кеудемде қанжарларын бойлатты.
Түстім құлап, топырақ қауып жатырмын,
Әкетті олар шыбын жанын ақынның...
ІІІ
Таныс қабыр талай жақын көмілген,
Соңғы рет күн нұр себеді көгімнен.
Тар табытта бетім ашық жатырмын,
Естіп қалам өксігенін жақынның.
Ыңырана кеп азалы күп басылды,
Шешендердің сөзіне жол ашылды.
Білем: кәзір тұрмастай қып көмеді,
Достар сөзін естіп қалғым келеді.
Бірақ, олар сөйлер емес қайғыдан,
Қандай ауыр қимасынан айрылған.
Тұр достарым өкініште егіле,
Кеуделері көз жасына көміле.
«Бастар бірі шешендердің бар шығар.
Қызып алса қызыл тілді қамшылар...»
Дегенімше - ақ... бастап бірі жөнелді
Жалтылдатты сөзбен ғажап өнерді...
Кімдер бұлар мені осынша мақтаған?
Көп қатемнен бір қатемді таппаған.
Таныс үндер, тыныстарын сеземін,
Өртенеді от түскендей өзегім.
Тоқта, тоқта! Енді міні таныдым,
Ұқсатамын ентігіп дем алуын.
Осы екеуі жанымды алған, құлатқан,
Осы екеуі оркестрді жылатқан!
Өлтіргендер сөз сөйлеп тұр басымда,
Дәрменсізбін көрден шыға қашуға.
«О, ағайын!» дей беріп ем дауыстап,
Кетіп қаппын Алматымнан алыстап.
1955 - Әбділдә Тәжібаев
Алматы — астанасы ғашықтардың
Қарашы сәулетіне Алматының,Нұры бар келбетінде алмасының.
Жұмағын жер бетінің аралайық,
Алдымнан шығар болсаң,
Жан ғашығым.
Не деген сұлу қала,
Наз-көрікті,
Табиғат таңданумен мәз болыпты.
Жамылып жасыл жапырақ көшелері,
Гүлдердің жанарына жаз қоныпты.
Ақша бұлт Алатаудан ұзап ұшқан,
Қызығып қол бұлғайды тым алыстан.
Айдында би билеген аққулардай
Ақ үйлер жарқырайды қуаныштан.
Алғашқы кездесуге асыққан күн,
Есімде самал желі ашық таңның.
Басталған бақшасында бақытымыз,
Алматы — астанасы ғашықтардың!
II
Алматым ұшырып ақ армандарын,
Тыңдатты тамылжыған таңдарға әнін.
Қаңтарда қар — шашуын жатыр шашып,
Жасырмай қуанышын,
Таңданғанын.
Көңілдің шектелмейтін шаттығындай,
Дүние, бүгін сонша пәктігінді-ай!
Шыңынан Алатаудың шығандап бір,
Қыран да жез қанатын қақты тынбай.
Сұлулық сиқырына мың арбалып,
Қараймын айналама құмарланып.
Күй сазы жетіп сыршыл жүрегіне,
Шыршалар билеп кетті шыр айналып.
Аққудың мамығындай ұлпа қарды
Алматы аңсаған ғой,
Қымтанады.
Қаланың өзі сонша үлбіреп тұр,
Көрсең ғой,
Қандай екен қырқалары.
Ұнайды күткені де,
Аңсағаны,
Ақ дауыл уілдетіп ән салады.
Пәктікке бөленіп тұр бар дүние,
Өмірде құдіретті,
Сан-салалы.
Қаңтардың өпкен білем түнгі ызғары,
Маужырап қалғып кеткен шың-құз — бәрі.
Алматы омырауына қонып жатыр
Аспанның соншама әсем жұлдыздары!
Алматы
көктемнің нұры көркіңді сенің келтірсін.Ғимараттарымен кеңейіп қанат сермеген
Қазақстанымның еркесіндейсің, еркінсің.
Шаһарым менің, шаттығым, әнім, шәрбатым,
шапағаттанып жатасың-ау сен таңда тым.
Шілдеде — гүлге, ақпанда — қарға бөленіп,
шәйі бұлттардан шәлі байлаған Алматым!
Құйын фонтаннан сезімнің алып бастауын,
қыдырса алтын алма бақтарда жас қауым,
Сүйген жүректің лүпілін қосып үніңе,
сыңғырлаушы еді бұлақтан таққан шашбауың...
Серуенге шығам, шақырса кейде Көктөбең,
Көктөбе жақтан көрінеді екенсің көп төмен.
Көкпеңбек мұнар перделеп сонда жүзіңді,
қиялға батып, ойға қаламын көптеген...
Қым-қуыт ойлар басады кейде мысымды,
мезгілім маған беймаза күдік ұсынды.
Бұлақ суымен жуғым келеді бір уақ
жұлдызды жауып, аспанды басқан ысыңды.
Гүлдеймін бірге, гүлдейтін болсаң егер сен,
көгерем бірге көктемде өзің көгерсең.
Сенімен бірге селге де қарсы тұрам мен,
сенімен бірге көремін мен де, не көрсең!
Өзіңнен күндей тарар деп байтақ елге ізгі үн,
жыр жолдарына жақсы үмітімді енгіздім.
Тәкаппар таудың тәжді шыңдары сүйеген
намысымыз бен мәртебемізсің сен біздің!
Стихи про город Алматы на русском языке
С красотой зелёных площадей.
В нём легко от холода согреться
Теплотой отзывчивых людей.
Мне нужны его дома и скверы,
Улицы, скользящие к горам,
Где сверкает снег жемчужно-белый,
Неподвластный солнцу и ветрам.
На губах вкус яблок ощущая
Я иду в знакомые сады.
Мой прекрасный город - сказка рая,
Яркий свет не гаснущей мечты.
Серик Устабеков
Я скучаю по нашим горам!
Где родился когда-то, был молод!
Скоро уж седина по вискам.
Я запомнить хочу тебя светлым!
Когда кушал душистый апорт!
Для меня был ты самым заветным!
Город мой самый лучший - курорт.
Где струились повсюду фонтаны,
Где бежала вода в арыках!
Шли когда-то давно караваны,
Кочевали Казахи в степях!
Город - сказка нашел себе место,
Бесконечно красивый, как Мать!
Алматы - город мой, город детства,
О тебе буду песнь воспевать!
У подножия гор Заилийских,
Детства дом, мое сердце зовет!
Там любой человек, душе близкий,
Казахстанцы - единства народ!
Тальнов Станислав
Чудесный город – Алматы!
Цветочный рай для всех гостей,
Открыт с любовью для друзей.
Здесь охраняют красоту,
Тепло и ласку берегут.
Все в дивный город влюблены,
В столицу юга – Алматы.
Любой найдет в нем зоопарк
И в центре ЦУМ – универмаг.
Ты яркий город – Алматы,
Из детства вновь вернул мечты.
Я наслаждаюсь пеньем гор,
Степей, лесов большой простор.
Журчит река – Алмаатинка
Скучаю по тебе,
Иринка.
Червякова Ирина
Чудесный город-сад
У самых гор Тянь-Шаня
Дворцы ее стоят
А в том городе заветном
Стоят деревья в ряд
И под весенним ветром
Они шумят, шумят.
А в небе над дворцами
Фонтанами, цветами
Прекрасна как всегда
Пестрит Алматы.
Зубастые пики Тянь-Шань.
А дальше степные просторы
И рек, бурно - водная длань.
Тянь-Шанские ели - солдаты
По склонам лесные полки.
Одеты в древесные латы,
А ветви-стальные клинки.
Стоит в обрамленьи природы
Бриллиантом у горной гряды,
Где крУжат цветов хороводы
Мой город, мой сад - Алматы.
Снежко Алексан
Где много памятников, гор,
Собрал в себе он сотни памяти в музеях,
Поэтов и акынов, талантов целый сбор.
Смотри,а это чудное "Медео",
Расположилось около него,
Аналогов ему нигде нет в мире,
Бери коньки, пойдем кататься на него!
Цветут сады, и яблок море,
Цветет наш город и страна,
Торговых центров, клубов, кинотеатров вдоволь,
Здесь счастлив каждый, будь то взрослый, или детвора.
Красивых дев наш полон город,
Жигитов крепких целый строй,
И добродушен, весел, молод,
Наш городской патриотический народ.
И наконец, меня ты спросишь, а что это за город?
А я отвечу тебе гордо,
НАШ город! Где сбываются мечты,
Волшебный и красивый, древнейший город Алматы!
Власова Елена
А в раю!
Не найдешь ты такого,
Ни в одном краю!
Горы как заборы,
Окружают меня.
Алматы - я люблю тебя!!!
Припев:
Радость моя,
Город - мечта!
Жизнь моя,
Город навсегда!
Незабуду тебя,
Я никогда!
Мой город Алма-ата!!!
Зима, тут прекрасна,
Бела и снежна.
Весной оживает,
Любая мечта!
Летом, все ярче становится вдруг,
Осенью, красиво всюду вокруг!
Припев:
Радость моя,
Город - мечта!
Жизнь моя,
Город навсегда!
Незабуду тебя,
Я никогда!
Мой город Алма-ата!!!
Мурат Асель
Қарап көріңіз 👇
Пайдалы сілтемелер:
» Туған күнге 99 тілектер жинағы: өз сөзімен, қысқаша, қарапайым туған күнге тілек
» Абай Құнанбаев барлық өлеңдер жинағын жүктеу, оқу
» Дастархан батасы: дастарханға бата беру, ас қайыру
Ілмектер: алматы, стихи, стихи про алматы