Шығармалар

Біздің ауыл – қалаға жақын орналасқан, жасыл желекке оранған шағын ауыл. Ауылымызда әртүрлі мерекелік іс-шаралар өткізіліп, онда түрлі ұлттық ойындар ұйымдастырылып тұрады.......

Менің отаным - Қазақстан. Мен Отанымды сүйемін. Осы елде өмірге келіп, білім қабылдап келеміз сонымен қатар қазақ тілінде сөйлеуді,қ азақ жұртының салт-дәстүрін білу міндетіміз деп санаймын. Менің Еліме деген махаббатым жүрегімнің түпкірінде жатыр. Отанға деген ақ жүрек махабатты, қандай заң, қандай құбылысы болсын өшіре алмайды.......

Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «Ана» сөзінің астарында теңіз сияқты терең ой жатыр. Ана-әрбір адам баласы үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. Адамзат баласы алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. «Анаңды Меккеге үш арқалап апарсаңда, қарызыңды өтей алмайсың» деп бекер айтпаған.......

«Патриотизм» әр адамның бойынан табылатын сезім! Кез-келген адамда туып-өскен жеріне, ана тіліне, халқына деген сүйіспеншілік сезімі болуы керек. Сүйіспеншілікпен қатар елімізге еңбегі сіңуі қажет. Қазақ даламызды жаудан қорғап қалу үшін ата-бабаларымыз өз өмірін құрбан етті.......

Күз мезгілі қандай тамашы, сұлу. Бірінен соң бірі жерге төгіліп жатқан қызыл, сары жапырақтар, ұзақ жолға дайындалып жатқан құстар бәрі-бәрі күз келгенін білдіріп жатқандай. Бұл мезгіл байлықтың, тоқшылықтың белгісі. Күз мезгілінде жеміс-жидек мол болады. Қырман дәнге толады.......

На нашей планете проживают миллионы людей. И каждый из нас знаком со словом Родина. Родина — это то место, в котором человек рождается, растёт и, наконец, взрослеет. С самого детства на Родине человека окружает много разных людей, много любимых местечек, где за ручку гулял с мамой, где катался на лыжах, где впервые встречал рассвет. Каждый подразумевает под словом «родина» своё: кто-то город, кто-то деревню или село.. И никто не жалуется на свою Родину, ведь для каждого человека — это святое.......

Аспанға қарап, ұшқыр қиялға беріліп, түрлі армандардың жетегіндемін. Тап-таза көгілдір аспан. Тіпті бірде жылқыларға, бірде айдаһарға ұқсайтын бұлттар да жоқ. Бұндай кереметке қарап, болашағымды елестетіп жатырмын. Бір уақытта әкемнің «Мадина» деп шақырған дауысын естідім... атып тұрып, етегіме шабысқан шөптерді жалма-жан қағып, әкем тұрған жаққа қарадым. Сөйтсем, қойларым алыстап кеткен екен. Тұра жөнелдім. Қуып жетіп, қойдың басын қайтарып, қандай мықты шабан екенімді есту үшін әкеме қарай жүгіріп келемін. Енді жеттім дегенде анамның: «Қызым, тұра қой. Мектепке баратын уақыт болды», - деген дауысы оятып жіберді.
Иә, соңғы уақытта туған ауылым түсіме жиі кіретін болды. Сондықтан шығарма жазуға бірнеше тақырып берілгенде, еш ойланбастан, бірден өзімнің кішігірім Отаным туралы жазбақшы болдым.......

Маған жақсы мұғалім бәрінен де қымбат, өйткені мұғалім – мектептің жүрегі.
Ыбырай Алтынсарин

«Ұстаз - ұлы есім» - дейді Мұхтар Әуезов. Иә, расында да, «ұстаз» деген сөздің астарында мән-мағынаның бәрі бар, бәрі де бар: білім мен ғылым, махаббат пен сүйіспеншілік, мейірімділік пен мейірбандық, талапшылдық пен турашылдық... Әрбір баланың тұлға болып қалыптасуына, дүниедегі әрбір мамандық иесінің болашаққа қанаттануына себепкер болатын жанашыр, ізденімпаз адам – ұлы ұстазымыз. ......

Міне, қыркүйек туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Ақтамберді жыраудың толғауында «Аспанды бұлт құрсайды, Күн жауарға ұқсайды» деген тұстары бар ғой. Міне, бүгін дәл осындай көрініс байқалады. Сіркіреп жаңбыр да жауа бастады. Па, шіркін-ай, жауынның иісін-ай! Бұл иіс маған ауылдың топырағын сағынтады. Құстар да жылы жаққа ұшып үлгерген-ау, көрінбейді. Аспанда тырналар да тізіліп ұшып барады.......

Күз келді. Күн суытты. Дала сары кілемге оранды. Құстар жылы жаққа ұшып кетті. Дала жаздағыдай емес, көңілсіз кейіпте. Егіншілер барлық егіндерін жинады. Күзде егіншілердің «Алтын дән» деген мерекелері бар.......